تشخیص بیماری لوپوس کار دشواری است زیرا علائم متنوع در طیف گسترده ای وجود دارند و این علائم در هر فرد با دیگری فرق دارد.

به عنوان مثال می‌توان به آزاتیوپرین، مایکوفنولات، متوترکسات، سیکلوسپورین و لفلونوماید اشاره کرد.

لوپوس در زنان آفریقایی یا کارائیبی نیز رواج دارد. این بیماری در افراد آفریقایی-کارائیبی شدیدتر است.

ضربه به سر و هر آنچه که باید درباره آسیب های وارده و درمان بدانید

نکته دیگری که در خصوص بیماری لوپوس باید بگوییم این است که هنوز هیچ درمان قطعی و کاملی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان علائم، نشانه‌ها و عوارض آن را کنترل کرد.

این افراد با خطر جدی مواجه هستند و باید به آن‌ها توجهی ویژه شود.

کاهش تعداد گلبول‌های سفید یا پلاکت خون نیز در لوپوس نیز رخ می‌دهد که نباید نادیده گرفته شود.

حساسیت به نور خورشید: در این حالت بعد از تماس با نور خورشید، جوش ایجاد می شود.

این علائم می‌توانند در افراد متفاوت به صورت یک باره و ناگهانی یا به صورت تدریجی ظاهر شوند.

برخی از این داروها شامل مواردی هستند که برای درمان حملات ناگهانی و فشار خون بالا استفاده می شوند.

در حال حاضر هیچ گونه درمانی برای لوپوس وجود ندارد، اما قابل درمان است و معمولا به تعدادی از انواع مختلف دارو به خصوص زمانی که درمان در مراحل اولیه بیماری شروع می شود، پاسخ می دهد. داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شوند به شدت بیماری و بخش ‌هایی از بدن که تحت ‌تاثیر قرار گرفته اند، بستگی دارد. احتمالا درمان، با بیماری لوپوس و تب افزایش شدت بیماری و یا بهبودی، تغییر و یا اصلاح خواهد شد. اغلب داروهایی که در زیر توضیح داده شده اند در اصل برای دیگر بیماری ‌ها تولید شده بودند اما بعدها در درمان لوپوس مفید واقع شدند.

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها شامل افزایش وزن، کبودی آسان، نازک شدن استخوان ها، فشار خون بالا، دیابت و افزایش خطر عفونت است.

البته در برخی موارد نیز این نوزادان با نقص مادرزادی قلب مواجه می‌شوند.

این مطلب را برای دوستانتان در تلگرام به اشتراک بگذارید مطالب پیشنهادی دکتر سلام